Voorbeeld uit de Mediation praktijk:
Ongelijke strijd of toch niet?
Aan tafel zaten een leidinggevende en een werknemer. De werknemer ging ervan uit dat het doen van “zijn verhaal” geen nut had. In zijn beleving zou de leidinggevende gelijk krijgen doordat die meer bevoegdheid had. Op verzoek van mij, reageerde de leidinggevende op deze aanname. De leidinggevende gaf aan dat hij de mening van de werknemer feitelijk wel deelde en dat hij ervan uitging dat, als het conflict niet opgelost zou worden, de werknemer een exit traject in zou gaan.
0-1 voor de werknemer zou je denken?
Wat mij betreft was dat echter niet het geval. In een mediation in arbeidszaken ga ik uit van gelijkheid van de partijen. Het gaat erom of, wat er speelt, oplosbaar is. Wat is er feitelijk aan de hand? Waar hebben we het over als we echt naar elkaar luisteren en wat willen wij samen oplossen? Een leidinggevende heeft meer verantwoordelijkheid en is vaak ook bevoegd om bepaalde beslissingen te nemen. In een conflictsituatie komt er echter veel meer om de hoek kijken dan die twee dingen.”
In bovenstaand voorbeeld was er een basis om de mediation neutraal te starten nadat ik aan de leidinggevende vroeg waarom hij van mening was dat de werknemer weg zou moeten en niet hijzelf. De kaarten waren plotseling opnieuw geschud en er ontstond een gelijkwaardig gesprek mét een –voor beide partijen- bevredigende oplossing.