Situationeel arbeidsongeschikt
Een situatie die regelmatig voorkomt. Er is spanning op de werkvloer, de werknemer meldt zich ziek en de werkgever schakelt de arbodienst in. De bedrijfsarts geeft, na het gesprek met de werknemer, aan dat er geen medische oorzaak is voor de ziekte. Hij heeft echter geconstateerd dat de ziekteklachten van de werknemer voortkomen uit aan het werk gerelateerde factoren. Het advies luidt derhalve mediation.
Bij aanvang van de mediation staan partijen lijnrecht tegenover elkaar. De grote invloed van de omgeving speelt daarbij overigens een belangrijke rol. De werknemer doet zijn verhaal vanuit zijn gevoel, zijn beleving. Hij zoekt en krijgt steun van familie en vrienden.
In veel gevallen wordt de werkgever gezien als de sterke –bovenliggende- partij. Dat is echter niet geheel terecht. Natuurlijk, de werkgever kan een loonsanctie toekennen als ‘pressiemiddel’ (geen arbeid geen loon). Dat kan echter niet zomaar. De werknemer heeft namelijk recht op loon, tenzij hij/zij de overeengekomen arbeid niet heeft verricht door een oorzaak die in redelijkheid voor rekening van de werkgever behoort te komen. Dit betekent dat de werkgever zich moet inspannen om de werknemer arbeid te laten verrichten en moet aantonen dat het ‘niet werken’ voor rekening van de werknemer is.
Bovendien is er nog de druk vanuit de regelgeving, de zogenaamde ‘wet Poortwachter’ waarin gedacht wordt in stappen, plannen en termijnen waar beide partijen mee te maken hebben. Er moeten dus contactmomenten zijn, momenten waarin gesproken kan worden over onder meer: wat is het conflict, waaraan moet gewerkt worden?
Bij een mediation gaan wij op zoek naar uitersten en alternatieven, naar wat iemand wil bereiken en naar het moment waarop voor diegene de mediation is geslaagd.
Onze tip: mocht je spanning ervaren op de werkvloer, ga op tijd met elkaar in gesprek. Ook preventief kunnen wij gesprekken begeleiden.