Onlangs kreeg ik te maken met een werksituatie waarbij de werkgever geen mediation wilde.  Hieronder een toelichting waardoor ik van mening ben dat mediation echt zinvol was geweest.

In deze situatie hadden de werkgever en werknemer al enkele jaren tot volle tevredenheid met elkaar gewerkt.
Dan valt werknemer uit met fysieke klachten. Na een operatie kan de werknemer starten met re-integreren. De arbodienst geeft advies met betrekking tot het aantal uren, beperkingen m.b.t. het verrichten van het eigen werk i.v.m. de operatie. De werknemer verschijnt op het werk en de werkgever zegt passend werk voor hem te hebben met als uitgangspunt: terugkeer in het eigen werk.

Tot zover gaat het dus prima. Na een aantal weken gaat het echter mis. Het vervangende werk is in de ogen van de werknemer met name gericht op “bezig zijn” en de werknemer merkt geen vooruitgang in de re-integratie, gericht op terugkeer in het eigen werk. De werkgever geeft aan geen ander vervangend werk te hebben en meent dat het aangeboden werk passend is. Het vertrouwen van de werknemer in zijn werkgever is tanende.

Werknemer en werkgever gaan in gesprek. Beiden geven aan hoe zij de situatie ervaren. Hun visie staat echter haaks op elkaar. De werknemer vindt het vervangende werk geestdodend en een minachting voor zijn ‘kunnen’. Werkgever meent dat, ongeacht de aard van het werk, alles geschikt is voor werknemer. Een patstelling is het gevolg: werkgever blijft bij het standpunt dat alles passend is en de werknemer voelt zich niet gehoord.

De re-integratie stagneert en de werknemer wil graag een bemiddelingsgesprek. De werkgever ziet bemiddeling in het bijzijn van een mediator echter niet zitten. Hij wil het zelf oplossen. Er volgt een nieuw gesprek waarbij beiden iemand meenemen. Wederom strandt het gesprek in een discussie over wel/niet passend werk. Het vertrouwen in elkaar is volledig weg en er wordt over en weer “met modder gegooid”. De eens zo goede relatie is kapot!

Werknemer en werkgever besluiten het contract te beëindigen en schakelen een advocaat in. Beide partijen zijn boos. Ze slaan een andere weg in en houden wrok en nare gevoelens over aan hun samenwerking. En dit terwijl ze een goede verstandhouding hadden.

Wat maakt dat zij geen mediation hebben ingezet?  Het is mij niet duidelijk, jammer vind ik het wel. In één van de gesprekken die zij samen hebben gehad is het mis gegaan. Communicatie is een lastig iets als “onrecht” voelt. Communicatie lukt als je open en eerlijk met elkaar in gesprek kunt. Het is geslaagd als je alles hebt uitgesproken, echt hebt geluisterd, elkaars belangen kunt respecteren en de ander iets gunt.

Meer weten over het belang van mediation? Neem gerust contact op via info@boersenmediation.nl of boersenmediation@outlook.com